Resumen
Segundo Manu Leguineche, prologuista de A agonía do león, «este libro é un descenso aos infernos da posguerra española. O autor enfoca con sobriedade e sen apriorismos o drama dos escapados, centrado na peripecia vital do guerrilleiro berciano Manuel Girón Bazán, que actuou por terras de León e Galicia até 1951. O autor lánzase cara á paisaxe da literatura oral e do país real a peito descuberto, sen morbo e con vocación esclarecedora, sempre tras dos seus personaxes. Así, A agonía do león pode lerse como reportaxe dun tempo de dor, como novela policial, como crónica de horribles sucesos, como episodio bélico, como novela psicolóxica, como crónica de costumes, como socioloxía dunha zona deprimida, como retrato da condición humana nunha situación límite?
¡Tal é a densidade da proposta!<
