Resumen
As pezas narrativas de &8220;Dedre&8221;, o último libro de relatos de Ramón Caride, non requiren maior elucidación: a primeira, titulada &8220;A razón práctica&8221;, é policial; a reescrita das andanzas de Pepe Carrera en dous tempos, personaxe que é, de seu, testemuña e símbolo dun tempo de renuncias, alicerce do noso e das súas miserias. En &8220;Snuff-movie&8221; e &8220;Donald Fuck&8221; sobrancean a cultura de masas, ou a súa ausencia, e o cinema, con homenaxes explícitas a Milo Manara, Rubem Fonseca, Ridley Scott e outras referencias xeracionais. Se nesa primeira parte destacan o realismo, a violencia e a negrura, na segunda, titulada &8220;Da razón impura&8221;, con relatos recentes, Ramón Caride afonda pola contra no humor e na autocrítica, para trasmitir, por medio de sorprendentes artificios, como &8220;Obradoiro literario&8221; ou &8220;A culpa foi de Max Weber&8221;, a ollada do autor, a medias irónica e corrosiva, sobre o noso sistema literario.<
