Peter pan nos xardins de kensington

Resumen

J. M. Barrie escribiu tres versións da historia de Peter Pan que corresponden a dous momentos diferentes da vida deste personaxe xa mítico. A que se conta neste libro é a primeira das versións, na que se fala dun Peter Pan de tan só sete días de idade que escapou a vivir cos paxaros e as fadas dos xardíns de Kensington; aparece xa aquí o neno que foxe da súa familia, deixa de medrar e se converte nun “entremedias”, quere dicir, nun ser que nin é home nin paxaro. A xeografía deste libro tamén é, en certo xeito, medio real e medio fantástica: os londinenses xardíns de Kensington descóbrense nel como algo máis ca un parque ó que van as aias cos nenos... neles viven as fadas que nacen das primeiras risas dos cativos e morren cando estes deixan de crer nelas. É este, pois, o primeiro Peter Pan, ese no que aínda se albisca o xerme do antiadulto, ese que aínda cuestiona os principios da realidade e da verdade establecida, o que rexeita a madureza e as súas consecuencias. O Peter Pan dos xardíns de Kensington non é o Peter Pan cinematográfico, nin o de Walt Disney nin o de Steven Spilberg, senón aqueloutro que pon ó lector fronte ó mundo auténtico da infancia.