Resumen
Unha meditación sobre a vida, o amor, os soños, as lembranzas e a arte ao tempo que testemuño dun modo de estar no mundo.
Este libro, iniciado no ano 1935, durante os días do seu confinamento político, acompaña a Cesare Pavese deica o 18 de agosto de 1950, nove días antes da súa morte. Este diario convértese pouco e pouco na obra en que o escritor e editor italiano deixa constancia dos seus pensamentos sobre o mundo e na que inclúe as súas confesións derradeiras sobre os dramas íntimos que esgazaban a súa existencia.
<
