Resumen
Foramos ao aeroporto para ver as luces azuis e metemos Algo e logo baixamos polas curvas de Alvedro a 120. O coche estivo no aire coma se quixese voar e finalmente voou e foi planeando pola ladeira ata que aterrou aló embaixo coma un parrulo torpe e desfalecido. Logo dos tumbos, volveuse escoitar só no mundo a música xitana do radiocasete.Estabamos nun xardín, recordo ben aquel cheiro coma de auga de xabrón. Non pasaba nada e as estrelas estaban no seu sitio, pespuntes luminosos na grande teitume. Durmín lambendo o sangue doce dos labios.
